چگونه با فرزندانمان دوست شويم؟

روش‌هاي کاربردي در مورد تربيت فرزندان همه ما تداوم وجود خويش را در فرزندان‌مان جستجو مي‌کنيم. آنان ميوه شيرين درخت حيات و ثمره تمام رنج و تلاش ما در زندگي اين جهان مي‌باشند، آنها آيينه وجود خود ما هستند که افکار، رفتار و روش‌هاي تربيتي درست يا غلطي را که در مورد آنان به‌ کار برده‌ايم، منعکس مي‌سازند.........

هرگز فراموش نکنيد که بايد فرزندانمان را براي زماني غير از زماني که خود در آن زندگي مي‌کنيم، تربيت نماييم. جامعه‌اي که از خيلي جهات با اجتماع کنوني ما تفاوت دارد. زبان فرزندان خود را بياموزيم، زيرا شخصيت ما ثمره گذشته است و آنان متعلق به آينده هستند.

الف – اصول برقراري ارتباط سالم با فرزندان

1) فرزندان خود را همان‌طوري که هستند بپذيريد و از مقايسه آنان با ديگران خودداري کنيد.

2) علاقه خود را به‌صورت جملات شيرين و شيوه‌هاي غيرکلامي محبت‌آميز به او ابراز کنيد.

3) با کودکان با زبان کودکي سخن بگوييد و در قالب بازي‌ها با آنها ارتباط برقرار کنيد.

4) با احترام و تشويق در فرزندانتان ايجاد امنيت رواني و انگيزه مثبت کنيد.

5) فاصله روحي خود را با درد دل کردن و تعريف خاطرات کودکي با فرزندانتان کم کنيد.

6) الگوي شخصيتي فرزندان خود باشيد و بدون کلام رشد معنوي را در آنان تقويت کنيد.

7) اشتباهات فرزندان خود با بزرگواري، بدون پرده دري و ايجاد جسارت در آنها رفع نماييد.

8) به او دستورندهيد و نام فرزند خود را با احترام ‌به‌ويژه در حضور ديگران صدا کنيد.

9) دادن هديه‌هاي کوچک و مناسب، به بهانه‌‌هاي مختلف به آنان. به صورتي که آنها را پرتوقع نسازيد و براي هر کار کوچکي از شما انتظار پاداش و جايزه نداشته باشند.

10) فاصله سني خود را با فرزندانتان در ذهن خود به حداقل برسانيد تا بتوانيد زمينه‌هايي براي صحبت دوستانه فراهم کنيد و او به راحتي مانند يک دوست نزديک مسائل دروني خود را با شما مطرح کند. بدين‌منظور از روش عدد طلايي استفاده نماييد.

عدد طلايي ارتباط با فرزندان: عددي است که بايد از سن خود کم کرده و به سن فرزند خويش اضافه نماييد تا بتوانيد به راحتي با وي ارتباط صميمانه برقرار کنيد: سن فرزند- سن خويش /2=عدد طلايي

ب – اصول تربيتي فرزندان

فرزندان ما آنچه را که مي‌بينند ياد مي‌گيرند، نه آنچه را که مي‌شنوند. بنابراين به جاي نصيحت و بايد و نبايد‌هاي تحکم‌آميز تربيتي بايد خود الگوي تربيتي فرزندانمان باشيم. بهترين شيوه و موثر‌ترين راه تربيت فرزندان و اولين مرحله تربيت شروع از خود است.

1- فرزندان خود را با سختي و محروميت آشنا کنيد، تا داراي روحي قوي و محکم شوند.

2- در مقاطع دشوار در کنارش باشيد و با او هم‌دردي کنيد، اما او را به خود وابسته نسازيد.

3- در موقع انتقاد شخصيت وي را زير سوال نبريد، بلکه عمل ناپسند او را مطرح کنيد.

4- توقعات و انتظارات خود را به‌صورت دقيق و در حد توان او برايش توضيح دهيد.

5- اهميت وي را در خانواده به او تفهيم کنيد تا در حفظ و رشد شخصيت خود بکوشد.

6- نسبت به دوستان فرزند خود حساسيت و شناخت بالايي داشته باشيد. زيرا گرايش او به پذيرش در گروه همسالان و مشابهت با آنان، از عوامل اصلي تربيت نوجوانان است.

7- با توجه به شخصيت هر کودک تنبيه او شکل و مراحل خاص خودش را دارد. مانند (محبت، کنايه، نصيحت، گذشت، محروميت و ... که تنبيه بدني آن هم به صورت ضعيف، آخرين مرحله مي‌باشد)

8- پرهيز از روش فرزند سالاري در تربيت (تربيت گل‌خانه‌اي) که نتيجه‌اي جز پرورش فرزنداني پرتوقع، ضعيف، زودرنج و شکننده در برابر حوادث زندگي را نخواهد داشت.

9- ايجاد حس مسئوليت و اعتماد به نفس در فرزندان با تعيين وظايف آنان در خانواده.

10- شناخت محدوديت‌ها و کشف استعداد کودک و ايجاد زمينه رشد و بروز خلاقيت در او.